20 januari 2024 - leestijd 2 minuten

Een wetenschapper, in toga gekleed, staat op het punt om zijn inaugurele rede te houden. Tijdens de opening van zijn rede, stelt hij eerst een eenvoudige vraag: Wie van jullie heeft ooit een moment gehad waarop je jezelf afvroeg: 'Waarom gebeurt dit?" Langzaam gaan er handen omhoog, aarzelend en dan steeds sneller. En zo begint de oratie als een dialoog.

Het publiek wordt betrokken, uitgenodigd om deel te nemen aan het gesprek. De wetenschapper deelt zijn inzichten, stelt vragen en nodigt het publiek uit om hun gedachten te delen. Mensen beginnen te praten, te lachen en zelfs te applaudisseren.

In deze blog laten we het belang zien van interactie met het publiek bij een oratie. Hoe het stellen van vragen, het delen van persoonlijke verhalen en het creëren van discussies niet alleen de betrokkenheid vergroten, maar ook een gevoel van gemeenschap en samenwerking creëren. 

Prof. dr. Liesbeth Noordegraaf - Zorgen voor onderwijs - Onderwijsinnovatie

Laat ik u even meenemen in de wijze waarop wij onze studenten vertrouwd maken met de meervoudigheid van kennis. 
- Wat ziet u? U ziet de Nieuw Maas in Delfshaven
- Wat hoort u? Vogels – meeuwen - en golven die tegen de wal klotsen.
- Wat hoort u nu? Dat laatste geluid horen we niet als we langs de Nieuwe Maas wandelen, maar is wel het geluid van onder water.

Het komt onder andere door schepen en kleine boten (watertaxi’s). Geluid onder water gaat sneller dan geluid boven water. De betekent dat ook als schepen niet meer te zien zijn, ze nog wel te horen zijn. Dit voorbeeld laat zien hoe verschillende vormen van kennis bij elkaar komen, elkaar kunnen aanvullen en ook nieuwe vragen oproepen.

Prof. dr. Zef Even - Balanceren en detacheren - Arbeidsrecht
startte zijn oratie met 3 vragen. 

Ik heb enkele vragen voor u:
1.    Brengt de EU ons voorspoed? Deze vraag is misschien wat breed geformuleerd. De EU biedt immers diverse voordelen, bijvoorbeeld op het gebied van veiligheid. Laat ik daarom de vraag vernauwen. 
2.    Brengt de EU ons economische voorspoed?
3.    Wordt die economische voorspoed eerlijk verdeeld? 

Prof. dr. Liesbeth van Rossum - Dik ben je niet voor de lol - Obesitas

Ik toon u nu een stroopwafel. “Lekker knapperig, heerlijk zoet. Alleen al daaraan denken, in te beelden dat je een hap neemt van zo’n heerlijke stroopwafel, is genoeg om de productie van hongerhormoon aan te schakelen. Wat gebeurt er dan? Het insulinegehalte in het bloed schiet omhoog, de suikerspiegel omlaag, je krijgt trek in zoetigheid. 

Zoals je ziet, wat begon als een formeel academische plechtigheid, is veranderd in een levendige interactieve ervaring. Deze wetenschappers hebben begrepen dat betrokkenheid en interactie de sleutels zijn tot een boeiende oratie.